شب ِ خیس ِ خیابان

به نام خدا

حالم خوب است. دندانم بهتر شده. کارش تمام شد امروز. الرحمن نخواندم دیگر. خوبی اش اینست که مانده توی ذهنم آن "فبای آلا ربّکما تکذّبانش" و من هی فکر می کنم چه خوب، که به این خوبی می شود پنجره را باز کرد و نم ِ باران را روی دستانم حس کرد و خندید و خندید و جیغ زد و شوق داشت و این هوا، مرا هوایی کرده که بلند شوم بروم بیرون دیوانه وار راه بروم و راه بروم و بدوم و عاشق، شوم!..