از بخت یاری ماست شاید، که آنچه که می خواهیم یا به دست نمی آید .. یا از دست می گریزد؛

به بشرا،
که دیدن ِ اسمش، اینجا، چیزی از تمام ِ بغض هایم کاست و اندوه ِ چشم هایم را به حسرتی برای ندیدنش، بدل کرد..


به نام خدا

دلتنگی های آدمی را، باد ترانه ای می خواند
رویاهایش را، آسمان پر ستاره نادیده می گیرد
و هر دانه ی برفی به اشکی ناریخته می ماند..

سکوت سرشار از سخنان نا گفته است
از حرکات نا کرده
اعتراف به عشق های نهان
و شگفتی های بر زبان نیامده..

در این سکوت حقیقت ما نهفته است.
حقیقت تو و 
من.